رله ولتاژ یک رله الکترومغناطیسی متداول است و رله ولتاژ برای حفاظت از ولتاژ و کنترل سیستم درگ قدرت استفاده می شود. سیم پیچ به طور موازی به مدار اصلی متصل می شود تا ولتاژ خط مدار اصلی را حس کند. کنتاکت به مدار کنترل متصل است و عنصر اجرایی است.
با توجه به اندازه ولتاژ کششی، رله های ولتاژ را می توان به رله های اضافه ولتاژ و رله های کم ولتاژ تقسیم کرد. رله اضافه ولتاژ (FV) برای حفاظت از اضافه ولتاژ خط استفاده می شود و مقدار تنظیم کشش آن 1.05 تا 1.2 برابر توان نامی خط محافظت شده است. هنگامی که ولتاژ خط محافظت شده نرمال است، آرمیچر عمل نمی کند. هنگامی که ولتاژ خط محافظت شده بالاتر از مقدار نامی است و به مقدار تنظیم شده رله اضافه ولتاژ می رسد، آرمیچر وارد می شود، مکانیسم تماس عمل می کند، مدار کنترل برق را از دست می دهد و کنتاکتور کنترل می شود مدار محافظت شده را به موقع قطع کنید. . رله کم ولتاژ (VK) برای حفاظت در برابر ولتاژ خط استفاده می شود و مقدار تنظیم آزاد آن 0.1 تا 0.6 برابر ولتاژ نامی خط است. هنگامی که ولتاژ خط محافظت شده نرمال است، آرمیچر به طور قابل اعتمادی به داخل می کشد. هنگامی که ولتاژ خط محافظت شده به مقدار تنظیم رله رله Undervoltage کاهش می یابد، آرمیچر آزاد می شود، مکانیسم تماس مجدد تنظیم می شود و کنتاکتور کنترل می شود تا مدار محافظت شده به موقع قطع شود. رله ولتاژ صفر زمانی آزاد می شود که ولتاژ مدار به 5% تا 25% UN کاهش یابد و حفاظت ولتاژ صفر را برای مدار تحقق بخشد. حفاظت از افت ولتاژ برای خطوط رله میانی در اصل یک رله ولتاژ است. مشخصه آن این است که تعداد کنتاکت ها زیاد است، ظرفیت جریان قابل افزایش است و نقش تقویت کننده میانی (تعداد کنتاکت ها و ظرفیت فعلی) را بازی می کند.