رله الکترومغناطیسی چیست؟

معمولا، یک رله الکترومغناطیسی از دو قسمت تشکیل شده است. کنتاکت های رله و آهنربای الکتریکی. وقتی برق می شود، آهنربای الکتریکی رله را روشن می کند که به نوبه خود کنتاکت ها را باز و بسته می کند. این به رله اجازه می دهد تا ولتاژهای بزرگ را تغییر دهد، برق را تقویت کند و چراغ های پیلوت را تقویت کند. به عبارت دیگر رله ها کلیدهای الکتریکی هستند که در اتوماسیون ساختمان مورد استفاده قرار می گیرند.

کنتاکت های رله از فلزات کم مقاومت ساخته شده اند. آنها در برابر خوردگی مقاوم هستند و می توان از آنها برای تعویض منابع پرقدرت مانند ابزارهای برقی و موتورها استفاده کرد. با این حال، کنتاکت های رله می توانند سریعتر از مقدار نامی خود تخریب شوند. این ممکن است وضعیت خطرناکی ایجاد کند. به همین دلیل مهم است که از مقدار نامی صحیح برای رله خود اطمینان حاصل کنید.

رله ها در اندازه ها و پیکربندی های مختلف موجود هستند. بسته به کاربرد، رله ها می توانند تا 5A کار کنند. رله ها معمولا در تابلوهای کنترل، اتوماسیون ساختمان، تولید و غیره استفاده می شوند. برخی از رله ها نیز در اویونیک و الکترونیک استفاده می شوند.

رله های الکترومغناطیسی بر اساس اصل موتور القایی فاز تقسیم می شوند. هنگامی که ولتاژ به سیم پیچ اعمال می شود، میدان مغناطیسی ایجاد شده به آرمیچر منتقل می شود و آرمیچر آهنی بین کنتاکت های ثابت حرکت می کند. آرمیچر را می توان به صورت مکانیکی حرکت داد، یا می توان آن را توسط آهنربای الکتریکی به حرکت درآورد. به طور معمول، رله ها برای استفاده از توان کم برای کنترل جریان بار بالا طراحی می شوند. آنها همچنین می توانند برای چراغ های خلبان و آلارم های صوتی استفاده شوند.

رله ها در انواع AC و DC (جریان مستقیم) عرضه می شوند. رله‌های AC از نوع ارزان‌تر هستند و معمولاً در تولید استفاده می‌شوند. با این حال، آنها همچنین در برنامه های کاربردی کابینت استفاده می شوند. به عنوان مثال، برخی از رله های خودرو شامل یک دیود در داخل کیس رله هستند. این یک ویژگی ایمنی مفید است زیرا می تواند جریان های معکوس و جریان های زیرین را تشخیص دهد. از رله ها نیز می توان برای تشخیص اضافه جریان استفاده کرد.