سه نوع اصلی از رله های چفت کننده

سه نوع عمده رله چفت کننده وجود دارد که شامل مکانیکی، توالی ضربه ای و مغناطیسی می شود.

رله های چفت کننده مکانیکی از مکانیسم های قفل برای نگه داشتن کنتاکت ها در آخرین موقعیت استفاده می کنند تا زمانی که اطلاعات تغییر را دریافت کنند. این معمولاً با انرژی دادن به سیم پیچ دوم اتفاق می افتد. سپس مخاطبین در آن موقعیت قفل خواهند ماند تا زمانی که سیم پیچ مخالف انرژی دریافت کند.

توالی‌یابی ضربه رله‌ها را با هر پالس انتقال می‌دهد. به طور معمول، رله‌های ضربه‌ای از یک رله لچ مغناطیسی و یک مدار حالت جامد تشکیل می‌شوند که تعیین می‌کند که رله در چه موقعیتی در هنگام اعمال برق قرار دارد، و سپس سیم‌پیچ مخالف روشن می‌شود. هنگامی که برق قطع شود، کنتاکت ها این موقعیت را حفظ می کنند و هنگامی که سیم پیچ ها دوباره انرژی دریافت می کنند، چرخه دوباره شروع می شود.

یک رله ضامن مغناطیسی معمولاً به یک پالس توان سیم پیچ برای حرکت دادن کنتاکت ها در یک جهت نیاز دارد و سپس به پالس دیگری نیاز دارد که برای جابجایی کنتاکت ها در جهت دیگر هدایت شود. این نوع رله ها می توانند یک یا دو سیم پیچ داشته باشند. در دستگاهی که فقط یک سیم پیچ دارد، رله در یک جهت حرکت می کند که اعمال توان با یک قطبی اتفاق بیفتد. سپس هنگام معکوس کردن قطبیت مجدداً تنظیم می شود. در دستگاهی با سیم پیچ دوگانه، وقتی جریان پلاریزه به سیم پیچی که ریست شده است اعمال شود، کنتاکت ها پیشرفت می کنند.