این نقش تنظیم خودکار، حفاظت ایمنی و مدار تبدیل را در مدار بازی می کند.
رله های الکترومغناطیسی به طور کلی از آهنرباهای الکتریکی، آرمیچرها، فنرها، کنتاکت ها و غیره تشکیل شده اند و مدارهای کاری آنها از دو بخش تشکیل شده است: یک مدار کنترل ولتاژ پایین و یک مدار کار با ولتاژ بالا. رله الکترومغناطیسی همچنین می تواند کنترل از راه دور و کنترل خودکار را درک کند.
تا زمانی که ولتاژ خاصی به هر دو سر سیم پیچ اعمال شود، جریان مشخصی از سیم پیچ عبور می کند و در نتیجه یک اثر الکترومغناطیسی ایجاد می کند. کنتاکت متحرک و کنتاکت استاتیک (معمولاً تماس باز) جذب می شوند.
هنگامی که سیم پیچ بدون انرژی است، مکش الکترومغناطیسی نیز ناپدید می شود و آرمیچر تحت نیروی واکنش فنر به موقعیت اولیه باز می گردد و کنتاکت متحرک و کنتاکت استاتیک اولیه (کنتاکت معمولا بسته) را آزاد می کند. این به داخل می کشد و رها می کند، بنابراین به هدف روشن و خاموش شدن در مدار دست می یابد.
کنتاکتهای «معمولاً باز، معمولاً بسته» رله را میتوان به این ترتیب تشخیص داد: کنتاکتهای استاتیکی که وقتی سیمپیچ رله برقدار نیست خاموش میشوند، «کنتاکتهای معمولی باز» نامیده میشوند. کنتاکتهای استاتیکی که در حالت روشن هستند «کنتاکت معمولاً بسته» نامیده میشوند.
مزایای استفاده از کنترل رله الکترومغناطیسی عبارتند از:
1. مدار ولتاژ پایین و جریان ضعیف را می توان برای کنترل غیرمستقیم مدار ولتاژ بالا و جریان قوی از طریق رله الکترومغناطیسی استفاده کرد و از ایمنی شخصی اپراتور و کنترل راحت اطمینان حاصل کرد.
2. درجه حرارت در محل کار بالا است یا محیط خوب نیست، می توانید از رله های الکترومغناطیسی برای دستیابی به عملکرد و کنترل از راه دور، بهبود محیط کاری اپراتور و تسهیل کنترل استفاده کنید.
3. وقتی انرژی میگیره مغناطیس داره و با خاموش شدن از بین میره که برای کنترل راحته.